به نقل از «فرارو»

کیانوش رستمی باخت و تهدید کرد

تاریخ انتشار: ۲۵ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۰۹۶۹۹۷

‌داستان حضور یا عدم حضور کیانوش رستمی در تیم ملی وزنه‌برداری ایران تبدیل به داستانی تکراری شده که شاید مرورش ملال‌آور باشد. او سال‌هایی که در اوج وزنه می‌زد تبدیل به نماد بارز ورزشکارسالاری در ورزش ایران شد و با اعلام رسمی اینکه مربیان تیم ملی را قبول ندارد، به صورت انفرادی تمریناتش را پیگیری کرد. فدراسیون وقت هم که دلخوش به پزدادن به موفقیت‌های احتمالی کیانوش رستمی بود به او و برنامه‌های بحث‌بر‌انگیزش پروبال داد تا در نهایت هر دو ضرر کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

فدراسیون تیم ملی و مربیانش را قربانی زیاده‌خواهی یک ورزشکار کرد و خود ورزشکار هم با سرعت عجیبی سیر نزولی‌اش را سپری کرد تا اینکه به طور رسمی از زمره مدعیان خارج شود.

کیانوش که تا همین چند وقت پیش هم وزنه‌زدن‌هایش را ادامه داده، با نزدیک‌شدن به بازی‌های المپیک پاریس دوباره فیلش یاد هندوستان کرده و مدعی شده اگر به تیم ملی برسد نه‌تن‌ها وزنه‌های خوبی می‌زند بلکه برای ایران در المپیک مدال هم می‌گیرد. ادعا‌های تکراری او با بی‌اعتنایی سرمربیان کنونی تیم ملی وزنه‌برداری روبه‌رو شد، ولی رستمی با نوشتن نامه‌ای سیاسی به تعدادی از مسئولان، خودش را یک قربانی بزرگ توصیف کرد که عده‌ای فرصت درخشیدن با پرچم ایران را از او گرفته‌اند.

کیانوش آن روز‌ها تهدید کرد که اگر فدراسیون وزنه‌برداری ایران علاقه‌ای به همکاری با او ندارد، این موضوع را رسما اعلام کند چراکه این وزنه‌بردار ادعا کرده بود چندین پیشنهاد خارجی دارد و می‌تواند با پرچم آن کشور‌ها مدال بگیرد. این رویه نهایتا به جایی رسید که با واکنش فدراسیون وزنه‌برداری همراه شد. آن‌ها شرط حضور کیانوش رستمی در تیم ملی را ترک عادت دیرینه تعیین کردند و از این گفتند که اگر قرار باشد دوباره به تیم ملی برسد باید مثل بقیه در رکوردگیری شرکت کند و سپس هم قول بدهد که زیر نظر مربیان تیم ملی وزنه بزند.

کیانوش شرایط را پذیرفت و فدراسیون وزنه‌برداری هم برایش شرایطی مهیا کرد تا در دسته جدیدی که مدعی شده بود می‌تواند در آن رقابت کند وزنه بزند. نتیجه، ولی وحشتناک بود؛ کیانوش در وزن ۱۰۲ کیلوگرم فقط ۲۲۰ کیلو وزنه زد. او رکورد ۱۰۰ کیلوگرم را در یک‌ضرب، ۱۲۰ کیلوگرم را در دوضرب و مجموع ۲۲۰ کیلوگرم را ثبت کرد. رستمی در حرکت یک‌ضرب، تنها وزنه ۱۰۰ کیلوگرم را مهار کرد و از انجام حرکت دوم و سوم انصراف داد. او در حرکت دوضرب هم ابتدا وزنه ۱۲۰ کیلوگرم را زد، اما از انجام حرکت دوم و سوم انصراف داد. رستمی در حالی این رکورد را ثبت کرد که رکورد نفر اول قهرمانی جهان عربستان ۴۰۴ کیلوگرم است. حتی رسول معتمدی هم با اینکه به دوران اوجش نرسیده و به‌تازگی از بند مصدومیت رها شده است، در قهرمانی جهان رکورد مجموع ۳۵۸ کیلوگرم را ثبت کرد.

با ثبت چنین رکوردی، عدم دعوت او به تیم ملی به خوبی توجیه‌پذیر شد، ولی این وزنه‌بردار به طرز عجیبی دوباره در گفتگو با یکی از روزنامه‌ها ادعا کرد اعضای کادر فنی روی قولشان نمانده و او را به تیم برای حضور در رقابت‌های انتخابی قطر دعوت نکردند. کیانوش دوباره تهدید کرد که می‌رود تا با پرچم کشور دیگری مسابقه دهد. «همان روز اولی هم که با شما صحبت کردم، گفتم این‌ها روی قول‌شان نمی‌مانند. من همان موقع یعنی قبل از هفته اول لیگ تلفنی با رئیس فدراسیون وزنه‌برداری صحبت کردم و او قول داد که اگر من در لیگ وزنه بزنم و وزن‌کشی کنم، حتما اسمم را در لیست دعوتی‌ها به اردو و قطرکاپ اضافه می‌کند. خودتان دیدید که سه تا چهار بار هم با تلفن همراه نواب نصیرشلال سرمربی تیم ملی تماس گرفتم که او حتی حاضر نشد پاسخم را بدهد. باور کنید حتی با قول و قراری که رفقا گذاشتند باز هم مثل روز برایم روشن بود که حتی اگر من روی حرفم باشم، در لیگ وزن‌کشی کنم و وزنه بزنم و رکورد‌های دنیا را هم بشکنم باز هم دوستان روی حرف و قولی که به من دادند نمی‌مانند. وقتی سرمربی تیم ملی حتی به خودش زحمت نمی‌دهد تا پاسخ تماس تلفنی من را بدهد، دیگر چه توقعی دارید که اسم من را در لیست دعوتی‌ها بگذارند؟ خیلی جالب است. اردوی تیم ملی را مدتی است در تهران چراغ خاموش و بی‌سروصدا آغاز کرده‌اند، تا مثلا صدای اعتراض من درنیاید! این خنده‌دارترین اتفاقی بود که تا به حال دیده بودم. حقیقتا این را از ته دل می‌گویم. خیلی دوست داشتم باز هم با دوبنده تیم ملی وزنه‌برداری ایران برای کشورم افتخار کسب کنم. مردم عزیز هم دیدند که با وجود بی‌مهری و کم‌لطفی‌های زیادی که با من به عنوان قهرمان ملی ایران شد، باز هم به کادر فنی و خواسته‌های فدراسیون احترام گذاشتم و در هفته اول لیگ با وجود اینکه تیم نداشتم و وزنه‌بردار آزاد بودم به رشت رفتم و وزنه زدم. اما صبوری مقابل کم‌لطفی‌ها هم اندازه‌ای دارد. خدا شاهد است من اگر در رشت و هفته اول لیگ وزنه‌برداری رکورد دنیا را هم می‌زدم، شک نکنید باز هم رفقا ادله و دلایل دیگری برای اینکه چوب لای چرخ بگذارند، می‌آوردند و با کارشکنی‌ها باز هم من را به اردو دعوت نمی‌کردند. فکر کنم دیگر دشمنی و کینه قدیمی آن‌ها با من برای همه آشکار شده باشد. مهم نیست، زمان می‌گذرد و ماه همیشه پشت ابر باقی نمی‌ماند. تیم ملی و المپیک مبارک خودشان و دوستان‌شان باشد. زیرا برای کیانوش رستمی دیگر پرونده وزنه زدن در تیم ملی تمام شد».

منبع: فرارو

کلیدواژه: کیانوش رستمی وزنه برداری قیمت طلا و ارز قیمت موبایل فدراسیون وزنه برداری کیانوش رستمی تیم ملی وزنه تیم ملی باز هم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۰۹۶۹۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

در انتظار آخرین معجزه | نادال هوادارانش را غافلگیر می کند؟

همشهری آنلاین - جواد نصرتی: نادال که هفته گذشته در رقابت‌های بارسلونا بازگشتی ناامیدکننده داشت و در ۲ست به الکس دی مینور استرالیایی باخت، در نخستین بازی خود در اوپن مادرید، ۲ بر صفر رقیب جوان آمریکایی خود را شکست داد و تنها یک گیم به او داد. دیدن رقص دوباره نادال بر خاک رس، زمین محبوبش، برای هوادارانش کافی است اما اگر او فصل خداحافظی‌اش یک گرند اسلم دیگر ببرد، چه؟ این همان معجزه‌ای است که احتمالا در تاریخ ورزش هم ماندگار خواهد شد. اما مردی که قبلا معجزه‌ها را مثل یک کار اداری، با صبر و حوصله، نبوغ، قدرت و هنرمندی، یکی پس از دیگری به سرانجام می‌رساند، مدت‌هاست از فرم ایده‌آلش دور است و در ۳۷سالگی چه‌بسا به حضور در مرحله اول گرنداسلم‌ها هم نرسد. او پنجشنبه قبل از پیروزی مقابل داروین بلانچ ۱۶ساله آمریکایی، اعتراف کرد که اگر در اوپن فرانسه وضعیت فعلی را داشته باشد، اصلا راکت به‌دست نمی‌گیرد: «اگر در پاریس هم حس امروزم را داشته باشم، اصلا بازی نمی‌کنم. تنها وقتی در رولان گاروس بازی خواهم کرد که حس کنم رقابتی هستم. اگر بتوانم بازی کنم، بازی خواهم کرد اما در غیراین‌صورت، چنین کاری نخواهم کرد. (غیبت در اوپن فرانسه) پایان دنیا ‌یا پایان زندگی حرفه‌ای من نیست. من هنوز هم بعد از رولان گاروس اهدافی دارم، مثل المپیک.»

همین یک جمله، خیلی‌ها را امیدوار کرده است که تنیسور اسپانیایی، تمام توان و تلاش خود را به‌کار بگیرد تا در المپیک پیش‌رو در پاریس، رقبایش را مثل سابق به چالش بکشد و برای بالاترین پاداش مبارزه کند. البته باید قبل از آن ببیند که بدنش چه وضعی دارد و به او اجازه ماجراجویی دوباره می‌دهد یا نه.

بازی دوم نادال در مادرید، تکرار بازی هفته قبل با دی مینور است و اگر شرایط مثل قبل بود، می‌توانستیم منتظر انتقامی سخت باشیم اما نادال، به چیز دیگری فکر می‌کند و مسئله برد و باخت برایش مطرح نیست؛ «در حال‌حاضر برد و باخت برای من مهم نیست. یک برد یا ۲شکست چیزی را در زندگی حرفه‌ای من عوض نمی‌کند. من به مادرید نیامده‌ام تا قهرمان شوم. شنبه برای من فرصتی است تا به خوبی بفهمم که کجای کار قرار دارم. من در بارسلونا مقابل دی‌مینور یک ست خوب بازی کردم.»

مادرید و بارسلونا، از تورنمنت‌های محبوب نادال هستند و او قبلا گفته بود دوست دارد تحت هر شرایطی، با هوادارانش در این ۲تورنمنت برای آخرین‌بار ملاقاتی داشته باشد و با آنها خداحافظی کند. چیزی که بودن او را در بازی اول مادرید چشمگیر کرد، حضور پررنگ خانواده و به‌خصوص پسرش بود. پسر خردسال نادال، یک راکت کوچک هم در دست داشت که در کمال تعجب، آن را با دست راستش می‌گرفت؛ برخلاف پدر که دست‌چپ است. نادال بعد از این برد گفت که ایده‌اش این بوده که بیشتر تنیس بازی کند تا پسرش کمی از بازی‌های او را ببیند و احتمالا خاطره‌ای از این بازی‌ها با خود به بزرگسالی ببرد.

کد خبر 847504 برچسب‌ها ویژه ورزشی رافائل نادال المپیک تنیس